بن مضارع

بن مضارع یا سِتاک حال یا مادهٔ مضارع یا ریشهٔ مضارعیکی از دو گونه بن در دستور زبان فارسی است که برای ساختن فعل زمان حال و گونه‌هایی از اسم و صفت (کلمات خویشاوندِ فعل) به‌کار می‌رود